Moois in Mosetlha: safari als slagveld

Na een helse tocht, met als absoluut dieptepunt een overstaptijd van zeven uur op het geestdodende vliegveld van Nairobi, kwamen we dan toch eindelijk aan in Johannesburg. We scoorden een huurauto en scheurden daarmee naar de uithoek Madikwe, waar een uitgestrekt natuurpark ligt. Mosetlha, zo heette de eco-lodge waar we twee dagen en nachten verbleven. Het is een schitterend aangelegd verblijf, in het hart van de wildernis. Je voelt je echt één met de natuur én afgesloten van de buitenwereld.



Emmer met sproeikop
Elektriciteit is afwezig, maar olielampen en zonne-energie zorgen voor wat licht in de duisternis. Al die lampjes op een rij geven het park 's avonds en 's nachts bovendien een sprookjesachtige sfeer. Ook stromend water is er niet, maar dankzij een primitief doch ingenieus watersysteem kun je toch heerlijk douchen in Mosetlha Bush Camp. Je tapt een emmer kokend water uit een olievat boven een vuurtje, mengt dit met koud water. Deze mix giet je vervolgens in een speciale emmer met sproeikop in de bodem, je takelt hem op tot de juiste hoogte en klaar is Kees.



Lodge zonder hek
Er staat geen hek rondom terrein, dus feitelijk kan elk dier ongestoord naar binnen wandelen. Zo hoorden we regelmatig het grommen en knagen van een dikke buffel. De gastheren wisten ons te vertellen dat er ook wel eens leeuwen onverwachts op visite waren gekomen. Ze hebben tegenwoordig alleen een dikke draad gespannen waar olifanten niet onderdoor kunnen. Ervaringen uit het verleden hebben aangetoond dat het een flinke bende kan geven als deze niet-lichtvoetige reuzen komen party-crashen.



Big 5 in één dag
We kwamen hier natuurlijk om geweldige safaritochten te maken en om de beruchte Big Five te spotten. En dat lukte! Binnen één dag konden we leeuwen, neushoorns, olifanten, buffels en een luipaard afvinken. We waren verbaasd hoe dicht we bij de dieren konden komen.



Koninklijke close-ups
Imposant was het vooral om de leeuwen van vier meter afstand in de ogen te kunnen kijken. We zagen een leeuwin zich fysiek en mentaal voorbereiden op de jacht. Ze spande haar spieren aan, spitste haar oren, verscherpte haar blik en leek op elk moment toe te willen slaan. Echter, haar doelwit – een eekhoorntje van 15 centimeter – was blijkbaar de inspanning niet waard. Ook de mannetjesleeuw die we troffen, wilde vooral ontspannen in de zon en leek zich geen moment te storen aan de grote jeep met toeristen die pal voor hem kwam staan. We hoefden niet eens volledig in te zoomen met onze camera's om close-ups van het koningspaar te maken.





Luipaard: diner voor één
Een andere indrukwekkende ontmoeting vond plaats tijdens de avondsafari. Onze gids kreeg via de walkie-talkie een tip: er was een luipaard bezig een prooi te verorberen. We snelden erheen en troffen het enorme beest inderdaad luid smikkelend en botten brekend aan. Het was donker, dus we waren afhankelijk van een zoeklicht, maar konden het tafereel goed volgen.



Klimmer met souplesse
De geur van het doodgebeten hert verspreidde zich blijkbaar zó snel dat een eerste kaper zich meldde: een bruine hyena wilde ook een hapje meepikken van dit feestmaal. Maar dat zag het luipaard allerminst zitten! Met verbazingwekkende kracht, souplesse en snelheid klom hij hoog de boom in. De prooi hield hij stevig vastgeklemd tussen zijn kaken. De hyena bleef teleurgesteld achter en mocht slechts het bloed van het gras likken. Hij bleef nog wel even zitten kijken of er niet per ongeluk een ledemaat van het karkas naar beneden viel. Maar nee.





Bloeddorstige jakhals in actie
Minstens net zo bloederig was het tafereel dat zich een dag later voltrok. Het lijk van een zebra, die volgens de gids een natuurlijke dood was gestorven, was 's nachts waarschijnlijk door leeuwen opengescheurd en ontdaan van de lekkerste organen (behalve de lever, die lusten de roofdieren blijkbaar niet). Toen wij aankwamen, was een hongerige jakhals druk bezig om het vlees van de achtergebleven botten te rukken. De tanden van dit beest zijn blijkbaar niet sterk genoeg om zelf door de dikke huid van de zebra heen te bijten, dus hij moest genoegen nemen met de reeds opengereten delen. Dit schouwspel is overigens geen aanrader voor tere zieltjes…





Magisch gezicht
Vele olifanten en neushoorns passeerden de revue. Wat een machtig mooie, bijna prehistorische beesten. Ze doen wat ze doen, zonder zich te storen aan toeschouwers of andere dieren. Een giraf zien drinken bij een waterplas, is altijd weer een magisch gezicht. Ook de kleurrijke vogels en allerhande bokkies waren zeer de moeite waard. En een safari is simpelweg niet compleet zonder dat je in de glazige ogen van een buffel hebt gestaard.









Koud en vroeg
Na twee dagen hadden onze jongens van 9 en 12 het wel een beetje gehad met die hele beestenboel, maar vooral ook met het opstaan om 6.15 uur in de ochtend. Natuurlijk is die vuurrode ochtendzon prachtig, en natuurlijk is de vroege morgen het beste moment om op pad te gaan, want dan zijn de dieren het meest actief… Maar het is vooral ook stervenskoud en takkenvroeg, laten we eerlijk zijn.